„Nie wsiadaj do samolotu! Zaraz wybuchnie!” – Bezdomny chłopiec krzyknął do miliardera, a prawda przeraziła wszystkich…

Nagłówki znów się zmieniły: „Miliarder honoruje bezdomnego chłopca jako bohatera”.

Richard na tym nie poprzestał. Zbadał życie Ethana i odkrył, że jego matka zmarła dwa lata wcześniej z powodu przedawkowania, a ojciec był w więzieniu. Chłopiec wpadł w szczeliny systemu, przetrwał na resztkach jedzenia i spał w schroniskach.

„Nie wsiadaj do samolotu! Zaraz wybuchnie!” – Bezdomny chłopiec krzyknął do miliardera, a prawda przeraziła wszystkich…

Richard nie mógł pozwolić, by wrócił na ulicę. W ciągu kilku tygodni zapewnił mu bezpieczny dom. Opłacił edukację, wynajął korepetytorów i zadbał, by miał wszystko, czego potrzebował. Co ważniejsze, osobiście interesował się chłopcem: odwiedzał go często i obiecał:
— Nigdy więcej nie zostaniesz zapomniany.

Lata później Ethan opowiadał tę historię nie jako bezdomny chłopiec, lecz jako młody człowiek stojący na scenie podczas swojej uroczystości ukończenia studiów. Richard siedział w pierwszym rzędzie, bijąc brawo głośniej niż ktokolwiek inny.

I choć wspomnienie tamtego poranka na pasie startowym nigdy go nie opuściło, Richard nosił je nie jako koszmar, lecz jako dowód, że odwaga może pochodzić z najbardziej nieoczekiwanych miejsc.